Κάνω τσουλήθρα στις ζωές των ανθρώπων. Μπαίνω κρυφά στα σπίτια τους και φανερά στην καρδιά τους. Αυτοπροσκαλούμαι στα πάρτι τους γιάτί ξέρω πως μαζί μου θα διασκεδάσουν. Αθυροστομώ στις κουβέντες που πλανόνται στους ήχους, γιατί ξέρω πως το αυτί θα αλλάξει κατεύθυνση και τη νύκτα το μυαλό νευράξονα. Αφουγκράζομαι μια ακάταπαυστη ανησυχία και παγώνω κάνοντας πως δεν την καταλαμβαίνω, γιατί μοιάζει τόσο πολύ με την δικιά μου. Και εγώ δεν έλυσα τα δικά μου γιατί, πώς να σου χαρίσω μια νοσταλγία που να μην πονάει η απόσταση της; Μου χαρίζουν πράσινες πέτρες και όσο δεν τις φοράω η ενέργεια μου μοιάζει με ανεμόμυλο την ώρα που το αγέρι κοπάζει. Ακίνητο. Με φτερά, αλλά ακίνητος. Περιμένω ένα φίλμ νουάρ για να βουλιάξω στην μαύρη μελαγχολία προσδοκώντας να πιάσω την ίριδα και να την φυλάξω μέσα μου. Κάποτε κυνηγούσα πεταλούδες. Μεχρι που μου είπαν ή διάβασα, δεν θυμάμαι, πως όταν τις πιάνεις, εκείνες δεν μπορούν να πετάξουν ξανά. Θυμάμαι τη σκόνη τους στην παλάμη μου. Μετά ένιωσα δολοφόνος. Και μετά. Δεν ξανάπιασα ποτέ πεταλούδα στα χέρια μου. Μόνο τις χάζευα. Έχω βάλει στο pause ένα γλυκό πρόσωπο. Και κάθε προσπάθεια ωραιοποίησης της πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι άσχημη και πονάει. Η αλήθεια είναι βρώμικη και αδιαπραγμάτευτη. Πηγαίνω μακρινούς περίπατους στο βουνό. Ονειρεύομαι ένα σπίτι απο πέτρα, ξύλο και τζάκι. Ονειρεύομαι μια ζωή όχι εύκολη, ούτε όμορφη, ούτε πλούσια. Ονειρεύομαι μια ζωή που να με αφήνει να είμαι.Μια ζωή με κάποιον που να καταλαμβαίνει οτι η αγάπη είναι δυνατή απο μόνη της και δεν χρειάζεται ανασφάλεια για να νιώσει ζωντανή. Η ασφάλεια απο την ανασφάλεια χωρίζεται με ένα μονο αν.

Ανατροπή
Αναρχία
Ανταλλαγή
Ανταρσία
Αντοχή
Ανταπόκρουση
Αντίδραση
Αντιπαλότητα
Αντεπίθεση

Αν ένα μονο αν έκανε την ανασφάλεια, ασφάλεια, θα ήταν όλα αλλιώς.
Θα ήταν?