Λέξεις...λέξεις...λέξεις....
αγκαλιάστε με την ώρα που με εγκαταλείπει...
χώστε με στην σκιά σας την ώρα που με καίει
η απελπισία.
Λέξεις...λέξεις....λέξεις.....
αγκαλιάστε με την ώρα που με αφήνει γυμνή.....
δώστε μου νερό να πιώ στις 4 τα ξημερώματα
την ώρα που το κρεβάτι γίνεται θάλασσα
και με βουλιάζει.....
Λέξεις, λέξεις, λέξεις....
γίνεται βάλσαμο την ώρα που πρέπει
να βγάλω το μαχαίρι που μου χαρίζει
και φίμωτρο να μην τσιρίξω....
να μην τσιρίξω απο ολα όσα βλέπω
μετα την παλίρροια...
Λέξεις και γράμματα χώστε με μαζί σας.
Ώ...
να μην με βρεί....
να μην με βρεί οταν ξανάρθει.....
Εκείνος ο ξένος....
εκείνος που φοβάμαι....
Κρύψτε με ....να μην με ξαναβρεί.