Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Συνάντησα όλων των ειδών τις αναπηρίες μα τέτοια δεν έχει καταγραφέι σε κανένα διαγνωστικό εργαλείο. Έλεγα για να μπορέσω να την αλλάξω έπρεπε πρώτα να την κατανοήσω. Έπρεπε να γίνω και εγώ μέρος της  να γραπωθώ απο τους κόλπους της και να κολυμπήσω μέσα της. Έπρεπε να αλλάξω. Με πρόσταζες άλλωστε. Τίποτα δεν κατάφερα. Κανέναν δεν γιάτρεψα. Μονάχα να φορτώσω λίγες πληγές ακόμη στα σώματα μας. Έχεις δίκαιο. Για όλα πια. Δεν είναι μόνο τα βρέφη που γραπώνουν το δάκτυλο σαν σπάσει ο σάκος και θέλουν να τα προστατέψεις. Είναι και οι βαρυποινίτες. Αντιστράφηκαν οι ρόλοι και τώρα ω ναί το ξέρω....δεν είσαι εσύ αυτός που θα απλώσει καμιά φτερούγα δίπλα μου. Ποτέ δεν ήσουν. Νόμιζα πως θα άντεχα να μουν δυνατή και για τους δυό μας. Μα δεν είμαι. Δεν είμαι κάν για σένα πια. Και ξέρεις τι...δεν είναι απο τον μακροκοσμο που ήθελα προστασία...ήταν απο σένα.. Συγχώρεσε με, για όλα οσα δεν είμαι πια. ..Μοναχα τις ώρες που ξαπλώνεις να μπορούσες να μας συγχώρεσεις.....καλή τύχη. Σ αγαπώ.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα