Σου άφησα τα αγαπημένα σου λουλούδια.
Στην γυάλινη σφαίρα.
Άγγιξα την προέκταση σου στο μάγουλο και στα μαλλιά.
Μου χαμογέλασε.
Σου άναψα το καντήλι. Είναι νωρίς ακόμη για μνημόσυνο.
Πέρασες απο δίπλα. Έμαθα να κάνω οτι και εσύ.
Γύρισα την πλάτη.
Δεν ξέρω που είσαι και δεν με νοιάζει.
Ένα χάχανο ήταν η ιστορία μας και τώρα με διασκεδάζει.
Η ζωή πως φανερώνεται σαν μπορείς να τρίψεις λίγο τα μάτια.
Βουτάω και καυστηριάζω εαυτόν.
Έμαθα να αηδιάζω.
Με λύπη το ξεστομίζω.
Πόσο αργά είναι πια...
Πόσα φεγγάρια αργά.
Ήθελα να του ψιθυρίσω στ αυτί πολλά.
Μα την φοβήθηκα εκείνην.
Η ισχύς εν τη ενώσει.
Πόσο πολλά μου άφησες να ενώσω.
Εύχομαι να είστε ευτυχισμένοι.
Με έγκριση και με ευχή.