Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Καληνύκτα

Καληνύκτα. Όποιος και να σουν δεν μιλώ σε σένα.
Εκείνον που κάποτε αγάπησα. Εκείνον καληνυκτίζω.
Εκείνον θα αγαπώ πάντα. Εσύ τέρας κοιμήσου με τις
υστερικές ενοχές σου.
Κι αν σου γυρίζω την πλάτη είναι γιατί μόνο έτσι
μπορείς να γίνεις ξανά άνθρωπος.
Αλίμονο αν δεν γίνεις ποτέ.
Συγχώρεσε με που η ζωή μου κυλάει
χωρίς εσένα πιά. Έτσι το θελες πάντα.
Ανδαλουσιανοί προορισμοί
και νύκτες σε βόρεια χωριά.
Δεν ξέρω που πάω μωρό μου,
μα σίγουρα ξέρω ποιός με συνοδεύει.
Και είναι μονάχα ο εαυτός μου.
Λυπάμαι. Μόνο λυπάμαι.
Τίποτα άλλο πια.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα