Δεν έχω καμιά λέξη να σου δώσω πια. Ποταπές.
Ανάπηρες σαν και μένα.
Δεν θέλω να φοβάσαι , σου έγραψα χωρίς να σου γράψω.
Στο είπα, με λέξεις μπερδεμένες και ανόητες.
Είσαι τόσο ματαιωμένα όμορφος.
Είσαι εσύ που θα μπορούσα ίσως να ερωτευτώ ,
το οσμίστηκες και έτρεξες μακριά.
Τα λέμε όλα με τα μάτια και τα κάνω
θάλασσα με τις λέξεις.
Ήθελα να σε βλέπω να χαιδεύεις την κιθάρα
και να φυσάς μουσικές.
Ήθελα να σε αγκαλιάσω στο σβήσιμο της
πανσελήνου.
Τα ήθελα όλα αυτά και δεν ήθελα τίποτα.
Ηθελα μόνο να υπάρχεις και να υπάρχω.
Να κάθεσαι εκεί και να κάθομαι παραδίπλα.
Ένα βράδυ παρασκευής.