Θα πίνω ένα προζάκ την μέρα. όταν θα γυρνάω απ την δουλειά. Δεν θα σου ζητώ να με αγκαλιάσεις ούτε να με χαιδέψεις. Θα γέρνω ήσυχα στον καναπέ περιμένοντας την αποβλάκωση. Δεν θα σε ενοχλώ. Δεν θα θέλω να με αγαπήσεις. Το μαλλί του θυμού που είναι τυλιγμένο στο συκώτι μου θα μείνει καλά στοιβαγμένο εκει μέσα και δεν θα οδηγήσει τον μινώταυρο στο άσπρο σου κρέας. Δεν θα θέλω να κάνω παιδί. Δεν θα σου ζητώ να με βοηθήσεις στην κουζίνα. Και προς Θεού δεν θα ζητήσω ποτέ είκοσι ευρώ δανεικά για να βάλω βενζίνη. Αντί αυτού βάζω αίμα. Θα με παίρνει ο ύπνος. Και δεν θα σε ενοχλώ πια. Θα είσαι εσύ ο καλός και εγώ η άρρωστη. Θα πηγαίνω στον γιατρό κάθε τόσο να μου αλλάζει τα χάπια. Εσύ θα είσαι ευτυχισμένος και εγώ ε υ ν ο υ χ ι σ μ ε ν η.