Θα πίνω ένα προζάκ την μέρα. όταν θα γυρνάω απ την δουλειά. Δεν θα σου ζητώ να με αγκαλιάσεις ούτε να με χαιδέψεις. Θα γέρνω ήσυχα στον καναπέ περιμένοντας την αποβλάκωση. Δεν θα σε ενοχλώ. Δεν θα θέλω να με αγαπήσεις. Το μαλλί του θυμού που είναι τυλιγμένο στο συκώτι μου θα μείνει καλά στοιβαγμένο εκει μέσα και δεν θα οδηγήσει τον μινώταυρο στο άσπρο σου κρέας. Δεν θα θέλω να κάνω παιδί. Δεν θα σου ζητώ να με βοηθήσεις στην κουζίνα. Και προς Θεού δεν θα ζητήσω ποτέ είκοσι ευρώ δανεικά για να βάλω βενζίνη. Αντί αυτού βάζω αίμα. Θα με παίρνει ο ύπνος. Και δεν θα σε ενοχλώ πια. Θα είσαι εσύ ο καλός και εγώ η άρρωστη. Θα πηγαίνω στον γιατρό κάθε τόσο να μου αλλάζει τα χάπια. Εσύ θα είσαι ευτυχισμένος και εγώ ε υ ν ο υ χ ι σ μ ε ν η.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
Σύνδεσμοι
Προηγούμενες αναρτήσεις
- Ούτε ένα ψέμμα δεν έχει ειπωθεί χωρίς να ακουμπήσ...
- Το όλο
- Δεκέμβρης 2011
- Γιατι
- Δεν τιθασευεται η απουσια, η απώλεια. Η συνειδητη ...
- Καλοκαίρια στο "μινι" αυτοκινητο...μεχρι τον Πεδου...
- Θα πίνω ένα προζάκ την μέρα. όταν θα γυρνάω απ την...
- Βοήθεια
- Προμηθέας Δεσμώτης
Αρχεία
- Οκτωβρίου 2009
- Νοεμβρίου 2009
- Δεκεμβρίου 2009
- Ιανουαρίου 2010
- Φεβρουαρίου 2010
- Μαρτίου 2010
- Απριλίου 2010
- Ιουνίου 2010
- Αυγούστου 2010
- Σεπτεμβρίου 2010
- Νοεμβρίου 2010
- Ιανουαρίου 2011
- Φεβρουαρίου 2011
- Μαρτίου 2011
- Μαΐου 2011
- Ιουνίου 2011
- Σεπτεμβρίου 2011
- Οκτωβρίου 2011
- Νοεμβρίου 2011
- Δεκεμβρίου 2011
- Απριλίου 2012
- Νοεμβρίου 2012
Εγγραφή σε
Αναρτήσεις [Atom]