Παει καιρός που έχουν πέσει τα φύλλα της ορχιδέας.
Ήθελε νερό, και συ την ξέχασες στο τζάκι.
Ήταν άσπρη κι ήταν πανέμορφη.
Ήταν απλή και χωρίς θεατρινισμούς
που συνήθως ταιριάζουν σε ανθρώπους παραλήπτες.
Ήταν απλή και αγνή.
Μπήκε στην γωνιά και ξεχάστηκε.
Γιατί τα πιο λιτά πράγματα,
εκείνα ξεχνάμε μέχρι την ημερομηνία λήξης.
Κι ας είναι παστεριώμενα.
Σημείο τίξης.
Σημείο πήξης.
Σημείο βρασμού.
Τίποτα δεν ξανανθίζει την άσπρη ορχιδέα.
Εστάλη σε λάθος παραλήπτη.
Αχ πόσο λάθος έκανε ο αποστολέας,
να στείλει σε σένα που σου εκοψαν το νερό
την ορχιδέα.
Ήθελε νερό, και συ την ξέχασες στο τζάκι.
Ήταν άσπρη κι ήταν πανέμορφη.
Ήταν απλή και χωρίς θεατρινισμούς
που συνήθως ταιριάζουν σε ανθρώπους παραλήπτες.
Ήταν απλή και αγνή.
Μπήκε στην γωνιά και ξεχάστηκε.
Γιατί τα πιο λιτά πράγματα,
εκείνα ξεχνάμε μέχρι την ημερομηνία λήξης.
Κι ας είναι παστεριώμενα.
Σημείο τίξης.
Σημείο πήξης.
Σημείο βρασμού.
Τίποτα δεν ξανανθίζει την άσπρη ορχιδέα.
Εστάλη σε λάθος παραλήπτη.
Αχ πόσο λάθος έκανε ο αποστολέας,
να στείλει σε σένα που σου εκοψαν το νερό
την ορχιδέα.